3 wskazówki, które pomogą Ci być sobą w trzeźwości
Czwartek, 25 kwietnia 2024
Kiedyś piłem, bo to pozwalało mi wyjść z ukrycia.
Przyznaję, że pierwsze kilka lat na odwyku było dla mnie trudne. Oczywiście, było to trudne, ponieważ musiałem być zawsze czujny, aby nie dopuścić do nawrotu choroby. Ale było to też trudne, bo dowiadywałem się, kim, do cholery, jestem.
To nie jest łatwe.
Wymagało to trochę praktyki, prób i błędów, ale po pewnym czasie zacząłem czuć się komfortowo z facetem, którego widziałem w lustrze. Nie mówię tylko o lubieniu siebie, ale o zrozumieniu siebie. Wiedziałem, kim jestem, co mnie kręci, a co nie. Przede wszystkim nauczyłem się, że nie muszę uszczęśliwiać wszystkich.
Mam wrażenie, że jako osoby uzależnione wszyscy mamy tendencję do zadowalania innych. Ale, jak na ironię, bycie sobą to najlepszy sposób na znalezienie ludzi, którzy lubią cię taką, jaka jesteś.
Dlatego wszystkim, którzy utknęli w tej koleinie, podam kilka wskazówek, które mi pomogły.
Musiałam trzymać kilka rzeczy blisko bioder. Wiedziałem, że jeśli chcę się rozwijać jako osoba trzeźwa, muszę wyjść poza swoją strefę komfortu, ale wiedziałem też, że muszę zachować pewne fundamentalne aspekty mojej osoby.
Były więc obszary, w których się rozwijałem, i takie, w których siedziałem z założonymi rękami i robiłem to, co było wygodne. Dla mnie oznaczało to...
Brzmi to głupio, ale te moje nawyki były dla mnie wygodne i znajome. Dlatego trzymałem się ich i z czasem łatwiej było mi się zadomowić w tym, kim byłem.
Najmniejsze rzeczy powodowały u mnie ogromny niepokój.
Jeśli spóźniałam się kilka minut, dostawałam ataków lęku. Gdy spotykałem się z nowymi ludźmi, zawsze zastanawiałem się, co powiem. Byłam w nowym miejscu i nie wiedziałam, czy ludziom spodoba się mój ubiór.
Pewnego razu byłem na spotkaniu i usłyszałem, jak pewien facet mówił o podobnych lękach, jakie miał, i powiedział sobie: "Wiesz co, kogo to obchodzi?".
Coś w tym po prostu kliknęło.
W ostatecznym rozrachunku ludzie nie przejmują się mną tak bardzo, jak mi się wydaje. Jeśli pojawię się kilka minut za późno lub powiem coś głupiego, to może nie jest to najlepsze uczucie, ale to nie koniec świata.
To po prostu nie jest aż tak wielka sprawa.
Kiedy już pogodziłam się z tą myślą, zaczęłam czuć się swobodnie, robiąc, nosząc i mówiąc to, co chciałam, ponieważ nie miało znaczenia, jak postrzegają mnie inni ludzie.
Nie pamiętam, skąd wziął się ten pomysł. Może przeczytałam go w Internecie.
Zawsze czułem się bardzo nieswojo w towarzystwie ludzi, dlatego w sytuacjach towarzyskich zawsze dostawałem w twarz.
Wiedziałem, że muszę pokonać tę przeszkodę, więc zacząłem od małych rzeczy. Przypadkowo witałem się z ludźmi, których mijałem. Przechodziłem obok kogoś w sklepie Target albo przejeżdżałem obok kogoś na chodniku.
Postanowiłem powiedzieć: "Cześć, jak leci?". Bardzo się ucieszyłem, gdy odkryłem, że prawie każdy uśmiechał się i witał w zamian.
W końcu zdobyłam się na odwagę i zaczęłam przedstawiać się ludziom, pytać o ich pracę lub o to, czym się zajmują, skąd znają kogoś, kogo ja znam.
Stało się to o wiele łatwiejsze i zdałam sobie sprawę, że ludzie odczuwali ulgę, kiedy się z nimi witałam.
Prawda jest taka, że ludzie chcą z Tobą rozmawiać tak samo, jak Ty chcesz rozmawiać z nimi. Odwaga, by wykonać pierwszy ruch, sprawia, że o wiele łatwiej jest być sobą.
Sprawa wygląda tak. Nadal lubię spędzać czas w samotności.
Nie staram się być najbardziej lubianym facetem na Florydzie, ale też nie unikam ludzi. Wszyscy jesteśmy istotami społecznymi i każdy potrzebuje przyjaciół i kontaktów.
Najprawdziwszą rzeczą, jaką mogę powiedzieć na ten temat, jest to, że kiedy już przez to przejdziesz, zrozumiesz, że ludzie nie są tak straszni, jak Ci się wydaje.
Ludzie są wspaniali.
Teraz, kiedy jesteś trzeźwy, możesz naprawdę być sobą i żyć życiem pełnym pewności siebie, pokory i zabawy, o jakim zawsze marzyłeś.
